Txerri-basurde. Arte irakaskuntza eta haren testuinguruak

Geure buruaren zentsore begirunegabe bihurtu behar dugu

Txikitan ikasten dugu txerria eta basurdea familia berekoak direla. Eta horrekin batera irudi bat barneratzen dugu: lehena izaki zikin ergela dela, bere askatasuna defendatzen jakin ez duena, eta bigarrena, alderantziz, ikusten dugu heroi baztertu edo animalia justiziazale baten antzera, beharbada noizbait etorkizunean txerri adoregabea uztarpetik askatuko duena. Familia ideiak (txerri eta basurde hitzen arteko marrak) sineste sendo absurdu sorta bat existitzea ahalbidetzen du. Marra hori ezabatzeak erlazioko termino bakoitza bere kabuz ikusten lagunduko luke. Baina ba al dago benetan ikus daitekeen “norbere kabuzkotasunik”, edo, alderantziz eta ezinbestean, inguratzen gaituen guztia familia erlazio hautsiezinak dira? Zer izango zen txerri bat bere kabuz, ez basurdearekin ez beste ezein animaliarekin erlaziorik izan gabe? Zer izango zen basurde bat?